- çok mu duygusuzlaştık acaba diyorum bazen güya rasyonel olacağız derken
onların çok kesin çizgileri vardı
bazı duygularını törpülemişlerdi ve bu törpü kalan duygularının geçerliğinin teyidiydi artık
kalan bu duygular da ziyadesiyle yüksek yaşanıyordu hâliyle

herkesin özgürlüğünü gözetmekti yaptıkları
karşılığında özgürlüklerine müdahaleye tahammülleri yoktu
halbuki ne kendileri özgür, ne özgürlük tanımları
özgürlükleri tutsak biraz
yine de biliyorum ki odamın 4 duvarının
veya
kafatasımın birbirine sıkı sıkı kenetli kemiklerinin
beni
benliğimi
belleğimi
bilincimi
çepeçevre sarışını, köşeye kıstırışını, salıvermeyişini
onlar tecrübe etmemişler
(etseler nasıl bu kadar hızlı konuşurlar?)

esaret özgürlük mü?
en özgür kişi
esaretinin farkında olmayan mı?
dahil oluş kolektif esaret
hariç oluş soliter esaret mi?
benimkisi hissiz
onlarınki hisli esaret mi?
ben rasyonel, onlar irrasyonel mi?